bir gün heyecanla sana gelmiştim. anlatmak istediğim bir şey vardı. çok önemliydi fikrin benim için. hayatımdaki en büyük destekçimdin sen çünkü. artık ne olmak istediğimi biliyorum dedim. ayrıntılı anlattım sana.
kocaman gülümsemenle baktın bana, sonra da hayatım boyunca aklımdan hiç çıkaramayacağım o cümleyi söyledin.
''ne olursan ol, mutlu ol'' dedin.
sonra sen ne olduğumu göremeden gittin..
bende istediğimi olma yolunda ilerleyemedim ama hep ne olursam olayım önemli olan mutlu olmak dedim seni anımsayarak, seni yanımdan ayırmayarak.
şimdi ben yine istemediğim bir yolda yürüyorum. tek korkum var, senin verdiğin öğüde uyamayıp, mutlu olamamak. *
