şu ana kadar çok isteyipte gidemediğim iki adet galatasaray maçı oldu. biri uefa kupasına giden yolda en stresli maç olan milan maçı diğeri ise 2 hafta önceki bordeaux maçı. bilindiği gibi bu iki maçta kalp krizi gibiydi. şimdi hamburg maçına da deli gitmek isteyipte ellerim bomboş tv başında izleyeceğim. tavsiyem oksijen tüplerinizi yanıbaşınıza koyun öyle izleyin maçı çok acaip şeyler olabilir. (gerçi kewell ın stoper oynaması başlı başlına bir acaiplik)
maçtan sonra gelen acılarla dolu edit: acaip derken bunu kastetmemiştim. içim acıdı.
