çevremde gördüğüm tipleri ikiye ayrılıyor. ilk gruptakiler çoğu müslümandan çok daha zeki, okumuş, kültürlü, varoluş hakkında çok kafa yormuş ve tanrı diye bir şeyin olmadığı sonucunu çıkarmış insanlar. ikinci gruptakilerse ilk grupta bahsettiğim insanların birikiminin ve hayranlık duyulan zekalarının üstüne konmak isteyen beleşçi çirkefler. kutsallara saldırma terbiyesizliğini gösteren, türban takana iğrenç diyebilen, her şeyin en iyisini kendisi biliyormuşçasına ahkam kesen şuursuzlar ikinci gruba dahildir. bu şuursuzlar hiçbir zaman ilk gruba dahil ettiğim kimselere olan saygımı yitirmeme sebep olacak kadar önemli değiller. "sinek küçük, mide bulandırır" demişler. öyle bişey.
