sevgili gibidir. içilen zamanlarda değeri bilinmez, hatta nefret edilir. bıraktıktan sonra bir anda özlenendir. insan aşk acısı çeker gibi özler. içtiği zamanların değerini bilemediğine üzülür. geri dönmek ister ama döndüğü zaman mutlu olamayacağını bilir. onsuz da mutlu olamaz. çok zordur unutmak sigarayı. aylar, yıllar geçmesi gerekebilir. bıraktıktan 4 ay sonra bile bana bu entry'i yazdırabilmiş bir merettir.
edit: şimdi düşündüm de yanlış yönlendirme yapmış olmayım. bıraktığım için çok memnunum. nefesim açıldı, günlük enerjim arttı. kesinlikle tekrar başlamayı düşünmüyorum. sadece arada bir yemek sonrası keyif yapasım ya da sahilde yürürken bir tane yakasım geliyor o kadar.
