bidi bidi adımlarla vip arkası 2. sıraya kadar ilerlemeyi başardığım*, walking in my shoes ile gözlerimi dolu dolu yapan, "gahan yaşlanamışsın be anam" dedirten, bira yerine japon kutsal hacı, altından penis satılan**, "martin sen bizim her şeyimzisin", bir de biletixin "hiç bir kamera giremeyecek, almayacaz! emanet yeride yok! getirirseniz, gider bak!!" temalı mesajına kanıp fotoğraf makinesi götürmeyen aklımı yiyip bitirdiğim konser.
her şeye rağmen mükemmeldi, daha iyi olabilr miydi? olurdu! gahan gelip masamızda dans etseydi, ah ah.*
