küçükLük ne kadar güzeLdi.sevdigin kızı öp kaç, a$k şarkıLarı dinLemek yok,kutu kutu pense oynarken ne kadar mutLuyduk ? sakLanbaçta birbirimizin yerini söyLemeye çaLı$ırdık.şimdi sakLandıgımız yeri kendimiz biLe buLamiyoruz.düştügümüzde dizLerimiz kanıyodu,şimdi ise kaLbimz.reddediLme korkusu yoktu, bir kez agLasak bizim oLurdu çünkü.şmdi günLerce agLıorz ama bizim değiL başkasının oLuyor. saLıncakta saLLanırken her rengi aynı anda görebiliyoduk.aşk filmlerinde en acı karakterle değil çizqi filmlerdeki en mutlu karakterle özleştiriyoduk..büyümeseydik de hayat aynı kalsaydı,kimse değişmeseydi..herşey zorlaşmasaydı.a/b/c/d olan şıklara e eklenmeseydi..muamma olmasaydı.hep gülseydik, sahte gülüşler nedir bilmeseydik.ne qüzel olurdu büyümeseydik..
