kuştan
Artık, o akşam üzerine tek kelime dahi etmemek üzre;
BENiMKiSi KUŞDiLi; BiTEViYE TEKRAR EDENiM, AMA BANA SORSAN -HEP BAŞKA BiR ŞARKI SÖYLERiM.
Kendi duymadığımı en son söylüyorum, kanat seslerimden, ancak hatırladıklarımdan besteliyorum, kimse şarkı uydurmuyor benim için;
Kuşun hikmeti bu kadar. Kuş: görmediğini, unutmadığını, dokunamadığını, bilmediğini ve beklemediğini isteyen, bunlara hükmeden ve bunlarca hükmedilen; ama bir cennet kuşu için bile cennette olmanın bir anını hayal etmek değil midir cennette olmak? Söylediğim ama bilmediğim bir şarkı mıydı dilimden dökülen? Bu muydu hepsi? Bu kadarken bile, o kadar güzeldi ki ancak güzel olanları toplayarak bulabilirim sonucu.
Öldürürdüm ama Zümrüd-ü Anka gibi, hiç hayal etmememe rağmen. Büyük yaranın sahibini öldürürdüm sırf var olduğu için, senin güzelliğine tanık olduktan sonra… Senin gözyaşından yeniden doğurmak isterdim asıl sahibi, ellerimle geri vermek için sana; isterdim ki; göz yaşının ateşinden ve ateşi söndüren buzundan can verebileyim, ki varsa ve verebiliyorsam eğer en sonuncusudur; Yani isterdim ki, o gözünde güzel olana verip seni ve seni güzel olana; güzeller açmadan daha gözlerini karışmak gözünüzü gölgeleyen karanlığa, ait olmadığım zamana... Kimse bana ne olduğunu ya da nereye gittiğimi düşünmezdi, güzel olanlardan en güzelinin ara ara merak etmesini düşlerdim ben ama; Ulaşmaya çalıştığım zafer bu olurdu gerçekten bir kuş olsaydım, bunun aklını karıştıran aksi değil. Ben insanken de- ki bu sadece güzel olan bana eşitiymişim gibi davrandığında oluyor, kuşluğumdan çok ayırt edilemiyorum aşkı koklayan her şey karşısında. insanken ortaya çıkan dramım, elbette gerçekte insanmışım yanılgısını yaratıyor herkeste. Ama bir kuş kadar aklım, yaraların iyileşmesi hususunda; Eğer bir şansım olsaydı seni yeniden yaratmak için, sadece yaralarını iyileştirirdim. Dokunmazdım bile; Öldüremeyen ve doğuramayan bir kuş olmak olmasaydı kaderim.
Ama elbette gerçekten bir kuş değilim. Olsaydım bile kolayca inandıramazdım kimseyi. Ama bir kuş olmadığıma da inandıramazsın beni. Hem bir kuşun bir kadına, kendisinin ve hiç kimsenin hükmedemeyeceği, bir aşk beslemesinde garip olan ne var ki? Güzel olana güzel demek de garip olan ne? ya da tamamlanmayan, eksik kalan?
Şimdiye kadar söylediğim şeylerin pek azını yapabilirim, ama söyle bana; seni sana bağışlamanın daha iyi bir yolunu bulabilir mi bir kuş? Yuvasına oturulmadan...
