12.
-
her zaman buluştuğunuz iskeleden geçersin.
geldim ben diye bi mesaj yazmaz artık elin.
boş ders saatlerin gerçekten boştur artık.
boş olan bütün vaktin gerçekten boştur.
kar taneleri düşer yanağına. üşürsün.
ama ısınmak için ellerin kendi cebindedir bu sefer.
otobüse binersin.
yanyana iki boş koltuk aramaz gözlerin.
tekide yeter artık sana.
tramvayda uyuyakalırsın.
başını dayadığın camdır artık.
eve çok geç girmene kızan babandır sadece artık.
ve bunun gibi bi çok şey sana yanlız olduğunu haykırır.
kimi zaman alıştın sanırsın, alışırsında aslında.
unutursun unutmuşsundur belki.
ama alışkanlıkların kaybolması zaman alır.
bu boşlukları doldurmaya çalışırsın hep.
yanlış anlaşıldığını bile bile dur demezsin kendine...
diyemezsin...
