bir de bu olayın tamamen ilkel bir hali vardır. imza kağıdı gelsin diye beklersiniz ama kağıt falan yoktur ortada. ders çıkışı herkes bir parça kağıda ad soyad numara yazar. kapıda bekleyen hocaya verirsiniz yoklamanızı. teker teker. hoca tek tek bakar her öğrencinin gözlerine. bir yandan kağıtlardaki isimlere bakar. bayram namazı sonrası cemaatle el ele sürülerek selamlaşan hoca gibidirler. öyle bir duygu uyanır içinizde. akıllarınca başkasının yerine imza atmanıza engel olurlar. öğrenciye eziyettir. yahu bırak da dersini seviyorsa girsin değil mi? yok ille girecek. ama tabi ki öğrenci milleti bunun da çözümünü bulmuştur. kendisi yerine başkasını göndererek kendi adına yoklamasını verdirir. eğer hocanın tanıdığı kişiyseniz işiniz zor elbet.
