hayatını meslegine adar. soz konusu meslek teknik bir daldaysa (muhendislik, teknik ressamlık vb.) durum daha vahimdir. bu kişi işe başladığı anda moda girer ve her olaya fazlasıyla teknik yaklaşır. bir yere kadar doğrudur, ancak iş rulman in iç dayanimini hesaplamaya kadar gidince ortada bir yanlış olduğu sezinlenir. nitekim iş hayatı bilgi ve teknikle beraber becerilerin ve sosyalliğin de konuştuğu bir alandır.
mevzubahis insan işini öyle ciddiye alır ki, iş çıkışı bilimum servvis ortamlarında yaşadığı günü özetlemekten kaçınmaz. yaptığı ve yapacağı işleri yol boyunca sıralar. eve gittiği zaman yine işle ilgili birtakım düşüncelere dalması olasıdır. cunku bu bunyenin iş yaşamı dışında kendine ait özgün bir hayati kalmamiştir.
