98'den bu yana çıtayı hep yükseklerde tutan, hep daha iyisini düşünen melankolik adam.
11 senelik müzik kariyerinde benim için pesimist ep 2'sinin yeri apayrıdır. belki eski tarzıyla söylemiştir, belki küfürlüdür ; ama diğer hiçbir şarkısını bu denli içten söylediğini zannetmiyorum.
efsane gemide repliği "off, napıcaz be kamil!.." ile başlayan ve 12:11'lik bir süre zarfı boyunca tüyleri diken diken eden kajmer eseri pesimist ep serisinin de en iyisidir bana göre.
"tren yolunda ölümü bekleyen kızın bulamadığı huzur incisi kimlere satıldı?" derken hissedilen duygudan bahsediyorum işte.
