ravel'in bolero'su çalarken fonda, ardımıza hiç bakmadan, ne varsa bırakıp gidelim dersen elini tutarım; yeter ki gidelim. kurguladığımız masal dünyasına varamayacak olsak da, yeni baştan yaratacağımız kendi dünyamız olsun, saf güzelliklerle donatılmış, mutluluk şarkılarının dillerden düşmediği, kötülüğün zerresinin dahi bulunmadığı o yere. başımız dik, zihnimiz aydın olsun. boş yaşamayalım, en güzel ipliklerle en güzel desenleri nakşedelim geçip gittiğimiz yerlere. yüksek uçurumlardan bakalım alçaklara, yine de korku başımızı döndüremesin. en tehlikeli düşmanı akıllıca laflarımızla dize getirelim, dost edinelim. çiçekler büyüsün bahçemizde, otlar yeşersin. bir şarkı çalsın eskilerden, dans edelim en keyifli halimizle. gözlerin gözlerimden ayrılmadan. sevmekten bir dakika bile vazgeçmeden.
