akılda bir problem varken onu unutturup kendine çekebilecek kadar, bir haber beklerken zamanı size düşündürtmeyip daha kolay geçmesini sağlayacak kadar sürükleyici bir kitap.
bir ben mi yanılıyorum diye yazılanlara baktım ama benim gibi düşünenler de varmış, dan brown u fazlasıyla anımsadım bu kitabı okurken. (bkz: melekler ve şeytanlar), (bkz: da vinci şifresi)
poker oynamayı bilmeyen biri olarak eksik hissettim kendimi nedense.
daha da önemlisi bir eşit ağırlık öğrencisi olarak fizikte de kendimi çok eksik hissettim. ne biçim öğrencisin ki araştırmaya yönelmemiş, bu tür konulara merak salmamışsın diye de kızdım kendime. neyseki istatistik konusuna fazlasıyla hakimiz de ordan yırttık.