26 şubat 2009 galatasaray fc bordeaux maçında takımının 4. golünü atarak turu getirmiş olan futbolcu..
şimdi kalkıp ''kendisine laf edenler, siktr çekenler, küfür basanlar mutlu oldular mı?'' diye sorulması beklenir lakin bu da sanki pek uygun bir soru değildir.. yanlış anlaşılmasın kesinlikle sabri küfür hakeden bir adamdır, futbolcu falan değildir demiyorum, öyle bir hakkım da yok zaten ama zaman zaman aynı davranışlarda bulunan (futbolcusuna bağırıp çağırmak suretiyle) ben de kendi kendime lafı geçirmiş olurum..
neyse bunlar ayrı mevzuular da ben sabri sarıoğlu'nun gerçekten de yürekten galatasaray'lı olduğunu düşünüyorum.. bugün attığı gol onu elbette bir dani alves yapmaz ama yediği küfürleri de, hakaretleri de o kadar hakettiğini sanmıyorum.. adam nihayetinde çıkıyor sahaya, yapıyor mücadelesini ama elinden gelen bu.. o da ister bugün yaptığını her maçta yapabilmeyi ama olmuyor işte.. adamın yetenekleri belli.. lakin onu ayıran ve bence takdir edilmesi gereken bir yönü de var; adam üstündeki forma için oynuyor..
bir de ben kendisinin eğitilmesi, iyi yönlerini ortaya çıkaracak şekilde kendini ifade edebilmesi konusunda bilgilendirilmesi gerektiğini düşünüyorum.. yani kazanılan bir maçtan sonra ele mikrofon alıp rakip takımın anasına sövmekke değil de başka şeylerle ilgilense sabri, hem kendi taraftarı hem de rakip takım taraftarları için antipatik oyuncu olmaktan çıkıp sempatik oyuncu olma yoluna girecektir belki de..
sonuçta kılı döndüğü için oynamayan, sivas soğuk diye deplasmanlara gitmeyen lakin attığı bir ''no look pass'' tan sonra tribünlerin yıkılmasını sağlayan adamlar kadar sabri de üstünde taşıdığı forma için ter dökmektedir..
