ek olarak ne kadar umurlarında olur bu kararım bilemem ama bundan sonra ne kendimin bineceği, ne de sevdiklerimin binmesine izin vereceğim firma. hayır, uçak düştüğü için değil. zira uçağın her şekilde düşme ihtimali var. her şey kontrol altında olsa motora girecek bir kuş uçağın düşmesine sebebiyet verebilir. derdim de, korkum da uçağın düşmesi değil.
korkum, bugün genel müdürünün yaptığı dezenformasyona maruz kalmaktır. arkadaşım o stresi ben çekemem. olaydan bir saat sonra çıksın, basın açıklaması yapsın genel müdür. desin ki, 'allah'a şükür ölümüz yok'. ondan sonra o uçakta yakını olan ben ohh be diyeyim. aradan 15 dakika geçsin, pat pat ölü haberleri gelsin, sonra da gittikçe artsın ölü sayısı. bu düpedüz yakınlarla taşak geçmedir, en azından halk arasında bu yapılan bu şekilde anılır. pembe tablo çizip, yolcu yakınlarını rahatlattıktan sonra yalanın ortaya çıkarsa ne olacağını tahmin edemeyen yöneticileri olan bir firmaya nasıl emanet edebilirim kendimi ve sevdiklerimi?
yok hacım yok, çok yazık. ayıptır günahtır. bugün o insanlar kaç kez öldü haberiniz var mı? sabaha kadar parası neyse verip, gönül rahatlığı ile kullanacağım bir firmaydı. kendilerini bitirdiler bugün. şimdi koca firma hakkında tek düşüncem;
