Ama bireysel özgürlükler, hukukun üstünlüğü ve liberal-demokratik kurumlar çok sağlam.
Partiler: isveç Sosyal Demokrat Partisi, Norveç işçi Partisi.
---
2. Hollanda
Sosyal refah + bireysel özgürlükler (örneğin ifade özgürlüğü, yaşam tarzı serbestisi).
Partiler: işçi Partisi (PvdA), bazı dönemlerde Yeşil Sol (GroenLinks).
---
3. Almanya
SPD’nin merkez-sol kanadı liberal sosyalizme yaklaşır.
Yeşiller’in sosyal ekonomi + özgürlükçü çizgisi de bu kategoride sayılabilir.
---
4. italya (tarihsel)
Carlo Rosselli’nin kurduğu Giustizia e Libertà hareketi (1930’lar).
Günümüzde çok güçlü olmasa da bazı küçük sosyalist-demokratik partiler liberal sosyalist damarı sürdürür.
---
5. ingiltere
Labour Party’nin merkez-sol kanadı (özellikle Tony Blair öncesi, “Old Labour”dan “Third Way”e geçiş sürecinde) bazı yönleriyle liberal sosyalizme yaklaşır.
Liberal sosyalizm → sosyalist ama bireysel haklara sıkı bağlı bir vizyon.
---
6. Latin Amerika (bazı örnekler)
Brezilya işçi Partisi (Lula döneminde): Sosyal refahı genişletip bireysel özgürlükleri de gözetmeye çalıştı.
Uruguay’da Frente Amplio → sosyal adalet + bireysel özgürlükler dengesi.
---
Genel tablo:
En net karşılığı: iskandinav sosyal demokrasisi.
En bilinen politik versiyon: Avrupa’daki “özgürlükçü sosyal demokrasi.”
