sen olmasan tanrının varlığı kabul edilemez miydi?
aranan her soruda cevabın tanrıya çıkarılması varoluşsal sancının bir tezahürü müdür?
uzun yıllardır soren kierkegaard, heidegger, sartre, camus, spinoza, hegel vs okumuş bir varoluşçu olarak elbet kendi mantık süzgecimden geçirerek tefekkür ettiğim belli çıkarımlarım var fakat başka fikirleri de merak ediyorum.
