yaptığın iş ne olursa olsun, hiç kimse için, kimliğinden kişiliğinden iş kalitesinden ve meslek etiğinden asla taviz verme, müşteri ayağını kesse patron kapı dışarı etse bu senin işinin sona ermesine sebep olsa bile..
sevmediğin işi yapmak zorundaysan eğer, o halde sen de işini severek yap. en azından ekmek yersin, işinde ustalaşırsın, değer kazanır değer katar değer bulursun. değerli olursun. işi işyerinde bırak..
bir işyerinde eğer adalet yoksa, haksızlık, zulüm varsa, orayı terket, orda durma, orada çalışma. başlarda senin için iyi olsa bile eninde sonunda döner dolaşır aynı muameleye sen de maruz kalırsın. geçen yıllarına verdiğin emeklerle yazık olur.
işe erken git, eğer yetişmesi gereken önemli bir iş kalmadıysa erken (tam çıkış saati) çık. girişi çıkışı belli olmayan, görev yetki sorumluluğu pozisyonu belirlenmemiş, ne iş yapacağın konuşulmamış belirlenmemiş ve adı konulmamış işyerlerinden uzak dur. çünkü onlar seni kullanır her işi yaptırır yeterli maaşı vermezler hakkını da yerler. işyeri kazanır patronlar kazanır ama sen sebep olsan dahi senin hakkını vermezler. çünkü sana köle muamelesi yaparlar ve senin konumunu bilerek asla yükseltmezler. sana işini yaptırmazlar. seni kısıtlarlar. bu patron kibri ve egosudur. işçiyle iştişare bile yapmaz böyle zihniyet herşeyi kendi bilir çünkü.
herkes salla pati çalışırken sen adam gibi calış. yaptığın işin aldığın paranın karşılığını fazlasıyla ver, şayet patron hakkını vermezse Allah sana eninde sonunda kendi işinin patronu olmanı nasip eder. çünkü zamanında kendi işin gibi çalıştın ve işyerine daha fazla kazandırdın. millet 5 katarken sen 10 katarsan bunun bir karşılığı olur ve bunu haketmiş olursun. öyle bir imkan gelir ki, öyle şartlar oluşur ki şaşar kalırsın. kimin ne dediğine ne yaptığına bakma sen işin doğrusunu yap. karşılığını alacaksın. evet..
