Bırakma beni, ey ruhumun ikizi, ellerin avcumda bir oyma,
dünya dönüyorsa, ancak seninle döner,
Ellerin, nasırlı işçi elleri gibi değil ama bir oyma, bir sanat eseri.
Dünya dönüyor, evet, seninle dönüyor,
ihtiyacım var sana, her zerremle. toprağın suya hasreti gibi.
Aşk sana benzer, ekmeğe, özgürlüğe benzer.
Cılız bir fidanım ben, rüzgarda sallanırım,
Esen her Meltemde ismini fısıldarım, sesim dağlarda yankılanır.
Yağmurunla canlanır, yeşerir içim.
Leylak rengi düşlerim seninle dolu, umut dolu.
Adamlığı bana sen öğrettin, ustam sensin; bir piramidin mimarı misali, sabırla.
Nasıl deme, gözlerimdeki utanca bak, sınıf savaşı gibi değil ama bir utanç.
Güzelce bir sevda bu, imkânsızlığa gebe; tıpkı Ugarit'in kayıp destanları kadar çarpıcı.
Ürkek bir ceylanın kalbi gibi çırpınır, Gordion düğümü kadar çözümsüz.
Zorlu bir serüven baştan yazılmış sanki, Hattuşa'nın kil tabletlerinde mühürlenmiş.
Ezelden beri içimde varmışsın gibi, Göbeklitepe'deki ilk tapınak kadar eski, bir kök gibi.
Leylam sensin ama Mecnun değilim ben. Ben kavgayı seçtim, yalnızlığı değil.
Cennette buluşuruz belki, kayıp Atlantis'in kıyıları gibi ya da bu dünyada kurarız cenneti.
Eh, bu dünyada aşklar hep yarım kalır zaten; Pompeii'nin külleri altında donmuş bir anı gibi, bitmemiş bir destan gibi.
