bugün uykularımızı kaçıran ve başımızı ağrıtan şey her neyse, bir önemi kalmayacak. çünkü öleceğiz. ve iz bırakmak istiyoruz ya hani, o izler de silinecek muhakkak. çünkü bir yerden sonra hatırlayan da kalmayacak. başkaları tarafından hatırlanmak için yaşadığımız hayat ne kadar kendimize ait olabilir ki? varsın sıradan birisi olarak hatırlanalım yahut da hiç hatırlanmayalım. ne çıkar? asıl soru şu ki, kendimiz biliyor muyuz düzgün bir hayat yaşadığımızı? şayet, düzgün bir hayat yaşamak için çaba gösteriyorsak; varsın değeri bilinmesin biz yaşarken yahut öldükten sonra. ama şayet düzgün bir hayat yaşayamadıysak; hatırlansak neye yarar ki?
