Çok ama çok tehlikeli bir yer.
Size birebir kendi hayatımdan örnek vercem.
Ben daha 8-9 yaşlarındaydım. Babamla enişteme sizin teknede kızlar ne iş yapıyor diye soruyordum. Bunu net bir şekilde an be an hatırlıyorum. Nasıl olsa çocuğum ya, beni soğutmak ve akıllarınca yönlendirmek için söylediklerini de. Keşke daha mantıklı konuşsalardı çünkü söyledikleri hiç ikna etmedi.
O işi eğer okumazsam diye hep B planı olarak tuttum kafamda. Daha doğrusu tutmuşum. Bunun lisede falan farkında değildim, çok güzel bir ingilizce bölüm kazandım. Fakat içten içe hiçbir zaman okumayacağımı biliyordum.
Şöyle bir düşünce filizlendi kafamda, babam o parayla dört kişiye baktıysa ben tek kendime her türlü bakarım. Bıraksalar 18de bu işlere başlar şimdiye emekli olurdum. Neyse işte üniversite iyi gitmedi, sonra daha da boka sardı ve ben 25 yaşında daha 8 yaşındayken peşine düştüğüm o işi yapmaya başladım.
Kendi kendime bilinçaltıma ektiğimi farkettiğim daha o kadar çok şey var ki.
