Bazı çocuklar babalarından, sen işe yaramazsın, senden bir halt olmaz gibi cümleler duydu. Sonra duyduklarını içselleştirdiler, kendilerini her kötü hissettiklerinde, babalarının sözleri akıllarına geldi ve kendilerini işe yaramaz olduklarına inandırdılar...
Benim babam bu tip cümleler kurmazdı, daha çok espri yaparak iletişim kurmayı severdi. Her neyse, çok önceleri tanıştığım ve artık hemen hemen sesini unuttuğum biri bana öfkeliyken değer görmeyi haketmeyen birine değer verdim demişti. Ben de belki çocukluğumun son döneminde onunla tanıştığımdan belki de onun gibi bir babamın olmasını çok istediğimden onun bu sözlerini içselleştirdim sanırım. Her kötü hissettiğimde kendime bunu hatırlatmak istemiyorum. Ben, Değer görmeyi haketmeyen biri...
