her işte olduğu gibi burada da kadınların ötekileştirildiği ama bunun bizzat göze sokula sokula yapıldığı bir meslek, her türlü adamciligin, ayrimciligin, kadınlara 2. sınıf insan muamelesi yapılan, bolulu geleneksel yobaz ve bencil ascilarin ele geçirdiği, asla gençlerin özelikle kadınların önünün açılmadığı, psikolojik travma ve mobbinglerin yoğun olduğu, her gece beni ağlatan, 1 yıldır diş sikma rahatsızlığımı başlatan, anksiyete ile savaşıma sebep olan, berbat, iğrenç, parası için bile yapılmayacak bir meslek.
8 yıldır alakartçıyım, benim kadar mesleki deneyimi olmayan, ayni yasta olduğum, okulunu okumamış, alaylı bile olmayan, bildiğim işin yarısını bilmeyen adamları, sırf erkek diye başıma şef diye getiriyorlar. onun kazandığı paranın yarısını kazanıyorum ama ona iş öğretiyorum.
hiçbir zaman işten kaçan biri olmadım, et de işlerim, balik da açarım, fine dining tabak da yaparim ama erkek olmadığım için gram değerim yok.
aylardır psikolojik savaş veriyorum, iş yükü değil; yapılan haksızlıklar artık bana ağır geliyor. hak ettiğim pozisyonu alamıyorum, görüşmeye gittiğim her yer sadece kadın olmamla ilgileniyor, mesleki tecrübemin onlar için bir önemi yok.
kiz kardeşlerim bu mesleğe girecekseniz pastacı ya da kahvaltici olun, benim gibi alakart alakart diye ölüp biterseniz sonunuz hüsran, erkek egemenligin altında ezilip gidiyorsunuz.
