allah evet, acımasızdır. el kadar bebek acı çekip öldüğünde "ama bu senin imtihanın" derler. inanman için sana irade verir, özgür iradeden bahsederiz. lakin inanmazsan da cayır cayır yanacağını söyler. özgür irade bu durumda tıpkı imtihan gibi geçersiz ve din hocalarının çoklukla sığındığı alan olur genelde. bunlar inanılmaz basit örnekler aslına bakarsanız. çok dümdüz bir şekilde inanmıyorum. niye diye sorana da inanmak istemiyorum diyorum. insan hep bağlanacağı bir insan, bir duygu veya göremediği bir şey arar. yani kısacası hep bir yaratıcı bulma çabasındadır. bunlar insan aklının işidir diyorum. var olduğuna herkesin emin olduğu bir dünya olsa bile inanmayan birkaç kişi var olacaktır. çünkü bizde bunu seçebilecek irade vardır. ölümün ötesini bilemediğimden de şu yaşayacağım belki kısa belki uzun ömrümde dinlere inanıp, gerekçelerini yapmak ile ömrümü tüketmek istemem. inanan insana asla laf etmem, onu inandığı şeyden vazgeçirmem. kendi fikrimde yaşar giderim. bana saygı gösterilirse saygı görürler.
