dün akşam haberde gördüm, genç bir çocuk deprem anında kendinden geçip o korkuyla camdan atlamış bir arabanın üstüne düşmüş. Oradan sekerek taksiye bindirip hastaneye gönderdiler. Sadece ayağı kırık. Orda o araba olmasaydı ölürdü büyük ihtimalle.
çocuğa değilde arabaya acıdım sevgili giden gider. benim arabamın üstüne atlasa muhtemelen iyileşince öteki bacağını da ben kırardım *
şakası bir yana en mühim olan şey sakin olmak sakin kalabilmek. tamam ben de dahil korktuk yalan yok ama her ne olursa olsun sakin kalacaksın arkadaş. insanın başına ne gelirse panikten gelir veya kararsızlıktan gelir. japonları görüyorsun 8 üzeri deprem oluyor adamlar hiç sağa sola kaçışmıyor oldukları yere çömüp muhabbet ederek geçmesini bekliyorlar. tamam onların binaları sağlam ona da güveniyorlar ama nihayetinde her şey sakinlikten geçiyor. yıkılacaksa zaten kaçsan da yıkılacak üstüne en azından olduğun yerde kendini korumaya bakacaksın camdan atlamak nedir allah aşkına. hemde 2.kattan atlamış kamil en az 6 metre yükseklik demek bu.
