Deprem esnasında yolun ortasında donup kalmama vesile olan hastalık. iyi bir şey miydi kötü müydü bilmiyorum? Sanki zaman durdu. Gösteri için toplanan kalabalık, koşuşturan insanlar, bayılanlar, ağlayanlar. Ama ben donup kaldım. Annem aradı izmir'de yaşıyor. Onlarda eş zamanlı sallanmışlar. "Kızım biz hala sallanıyoruz dedi sesi çok telaşlıydı ben ise çok sakindim. içimden tabiat anayı kucaklıyordum sevgiyle. bize neler yapabileceğini bir kez daha yüzümüze çarpmış gibiydi. Çok karışık duygular hissediyorum Deprem anında. O insanların halini görünce toplum tarafından bizim "hasta" olarak lanse edilmemiz büyük bir haksızlık gibi geldi.
