Az önce bir dizi izlerken gördüm. Bedel, önceden verdiğin bir kararın seni o şartlar içindeyken yönetmesi durumu diyebiliriz.
Misal evlenip çocuk sahibi olduktan sonra bekar hayatını özleyen biri bekar hayatına tekrar geri dönebilir. Fakat bu defa da kararını değiştirmenin bedelini ödemeye başlar. Çünkü alışkanlıklar insanın damarlarında dolaşan kan gibidir. Hep vardır görmezsin ama orada olduğunu bilirsin. Bir gün eline kıymık batıp kaynayınca onunla yüzleşir ve özlediğini fark edersin. Bedel, özlediğini bile unuttuğun şeyi hatırladığında o şeyi artık yapamıyor olduğunu görmek ve yapmamaktır. Bizi yontan şeylerden biridir verdiğimiz kararın bedelini ödemek. Bazen öyle derin yontar ki bir bakmışsın kolun / bacağın yok.
Sözün özü bazen çok abartmamak gerek. Nefes alamadığını hissettiğinde kendini ödüllendirmek gerek.