Ne zaman çocukluk fotoğraflarıma baksam kendimi o ana iliştirir uzun uzun seyredalarım. Keşkeler dönüp durur zihnimde, keşke o ana gitsem, keşke orda olsam, keşke hiç büyümeseydim… hayatın kiri pası üstüne bulaşmış her insan çocukluk fotoğraflarına baktığında aynı duyguları ve keşkeleri yaşar sanırım.
bugün erkek arkadaşımın ailesiyle çekilmiş fotoğrafına birlikte bakarken “o ana geri dönmek ister miydin?” Diye sordum. Bunu sorduğum herkes içtenlikle evet cevabını vermişti, o hayır dedi. “O anda sen olmayacaksın, geri dönmek istemezdim.” Fotoğrafta daha sağlıklı olan babası, daha genç annesi ve daha mutlu görünen kendisi olmasına rağmen…
