5565.
-
Bekleyişin Rüzgârında
Bir gün daha geçiyor,
Gökyüzü aynı yerden soyunuyor karanlığa,
Gözlerin uzak bir yıldız,
Ne kadar baksam yetmiyor anlamaya.
Sokak lambaları titrek bir umut,
Gölgelere karışıyor hayalim,
Bir yudum sessizlik, bir tutam yalnızlık,
Zaman, ellerimin arasından akıyor.
Konuşsam, kelimeler yabancı,
Sussam, boğazımda bir düğüm,
Gözlerin diyorum, başka bir âlem,
Orada güneş bile daha usul doğuyor.
Bu şehrin duvarları çatlak,
Her taşında biraz sen, biraz kaybolmuşluk,
Kim bilir hangi yağmurda bulurum seni,
Ya da hangi rüzgârda savrulur kokun.
Bir isim koyamıyorum bu bekleyişe,
Ne vuslat diyor bana ne ayrılık,
Sadece duruyorum,
Gecenin koynunda, bir yarım ezgi gibi.
Belki bir gün,
Bir mevsim geçişinde,
Rüzgârla gelir sesin,
Ve tüm şiirler yeniden anlam bulur...
