artık ne düşünmem gerektiğini biliyorum. (bkz: #4703825)
karşımdaki insanların bana bilmeden verdikleri işaretlerle anladım artık ne yapmam gerektiğini. sanırım sandığımdan daha iyi bir gözlemciyim.
artık kimi sevdiğimi iyi biliyorum, nasıl bu kadar aptal olabildim anlamış değilim. öyle açık ve barizdi ki. aklımı karıştıran tüm o koşuşturma arasında yüzünü bile görmediğim birini sevmeye başladım.
kendime anlam veremedim önce ne kadar da saçmaydı, ama sonra onunla konuştukça artan huzur hissi, sesini duymayınca gelen sıkıntı, hepsi birer işaretti işte.
yüzünü dahi görmemiştim oysa, nasıl olabilirdi ki? internetten birileri ile tanışan dostlarıma, binbir türlü laf söyleyen ben, şimdi yaratıcının tuzağına düşmüştüm. hiç görmediğim birini seviyordum işte.
sesini seviyordum, gülüşünü seviyordum, ağlayışını seviyordum.
şimdi sen söyle allah aşkına sözlük; deliriyor muyum?
olur da bu yazıyı okursa zaten anlayacak o kendisini, ama okumasını isteyip istemediğimden bile emin değilim.
