"Bilginin en tehlikeli hali yarım olanıdır" derler. işte bu arkadaşlar, konunun ucundan azıcık tutmuş ama kendini uzman sanır. Her sohbeti "aslında" diye açar, sonunu ise hiçbir yere bağlayamazlar. Onlara göre her şey nettir çünkü detayları bilmezler. Bir de cümlelerin sonunda şöyle bir öz güven patlaması: "Ben bilirim."
Bu türler genelde:
Kahve sohbetlerini monoloğa çevirir.
Söyledikleri yanlış çıksa da hatasını kabul etmez.
Üstüne "sen yanlış anlamışsındır" der ve işi tekrar uzatır.
Kısacası, az bilgi çok ses demek!
