siz de ölmüş gibi olursunuz, ölümün sizi yutmadan önce diliyle tadınıza bakması gibidir. üzülürsünüz, ağlarsınız. "ben şimdi n'apacağım?" diye düşünürsünüz. bir boşlukta kalırsınız. depresif hâl ve davranışlar sergilemeye başlarsınız. çünkü size en çok değer veren kişiyi kaybetmişsinizdir, sevgi ağacınızın köküne bir darbedir bu; artık o ağaç kurumaya yüz tutmuştur. ya yeni bir ağaç dikeceksinizdir ya da siz de kuruyacaksınızdır.
peki ya anne kavramının değeri düşürülseydi...? ya içgüdülerimize gem vurulsaydı...? ne korkunç olurdu!
