Yaklaşık 27 yıl boyunca hemen hemen her gün içtim. Bu süre zarfında ne bir kez adli vaka oldum, ne de çevremdekiler zarar gördü. Abarttığım belki 1 veya 2 dir… ama bu sürede ağzına alkol koymayan çok adamın ahlaksızlığına, terbiyesizliğine tanık oldum. Hepsi de yemin billah ederdi, hiçbirinin de çarpıldığını görmedim bugüne kadar. Alkollü adam saçmalar, ama dürüstçe saçmalar. içindeki çıkar. Ama iyi ama kötü. Kaldı ki şu naçizane hayatımda ne alkollü halde ne ayık halde dürüstlüğümü sorgulayabilecek kimse olduğunu düşünmüyorum. Zira dürüstlük, anlık bir durum değil, bir hayat prensibidir. Bu yüzden insanlara “ayyaş”, “alkolik” gibi ithamlarda bulunmadan önce herkes bir düşünmeli. Belki o ayyaş dediğiniz insanların efendileri olmadığı ve kuyruğu dik tutmamasının sebebi sahiplerinin olmamasıdır. Zira it, sahibini görünce kuyruğu dik tutar ve sallar.
Sözüm de meclisten dışarıdır bu arada. Yanlış anlaşılmasın. Sadece bir metafor.
