2018 senesinde bingöl'ün ıssız bir köyünden arabamla geçerken 4-5 adet köy korucusu önümü kesmişlerdi. o yıllarda yol kesme çok olurdu. ellerinde uzun namlulu silahlar ve üzerlerinde örgüt militanlarına benzeyen kıyafetler vardı. arabamın camına tıklayıp bana kim olduğumu, nereye gittiğimi sordular. onlarla konuşurken karşımda pkk militanları var sanıyordum.
içlerinden biri çok korktuğumu anlayınca "biz korucuyuz" dedi. sakinleştim ama yine de korkmaya devam ettim. belki örgüttür bunlar, beni kandırmak için zarf atıyorlardır diye hala korkmaya devam ettim. yolun düzgün kısmını tarif edip beni gönderdiler, uzaklaşırken dahi korkmaya devam ettim, daracık köy yollarında 170-180 basarak uçtum.
fiziksel veya biyolojik bir hasar değil ama şu hayatta ölüm korkusunu en somut şekilde yaşadığım tek anıdır.
