Az önce oturmuş çayımı içerken, zamanında tam sayısı tespit edilemeyecek kadar çok vatandaşımızı; domuz bağıyla bağlayıp canlı canlı gömerek öldüren tipler ve bunların sıfatları aklıma geldi. ardından da bu olaylar ile ilgili mahkeme sürecinin uzatıldıkça uzatıldığını ve zaman aşımından dolayı bu nursuz tiplerin tamamının -dünya'da emsali görülmemiş şekilde- serbest bırakıldıklarını hatırladım.
Sonrasında da bu tiplerden farklı olarak, çok ama çok daha zararsız olduğu kesin olan ve savunmasız canlılardan (sırf birileri öyle istediği için kapı kulu moduna geçen) birilerinin rahatsız olmaya başlamasına ve bu masum canları yok etmek istemelerine anlam vermeye çalıştım. Ancak bu duruma zerre anlam veremedim ve çok canım sıkıldı.
Ardından da her alandaki benzer saçmalıklara, neredeyse her gün anlam vermeye çalıştığımı fark ettim ve daha da canım sıkıldı.
