bu sefer sana yazmıyorum haberin olsun! başkasına yazıyorum ki senin de kim olduğunu bilmiyordum yazıyordum işte görmeden sevdiğim sevipte pişman olduğum.
hani beni kandırdığı zannediyorsun ya aslında sen kendini bile kandıramayan birisin neyin ne olduğunu biliyorum ve sadece bazen bilmemekten geliyorum neden? çünkü etrafımdakileri üzmemek için. evet kendimi üzmekten alamıyorum kendimi. gözlerim doluyor içim acıyor fakat bir şey diyemiyorum. sana değer veriyorum sen değer verirsin, siktir edersin hiç umrum da değil ben kendimi önemsediğim kadar seni de önemsiyorum taki en kötü olana nefret edene kadar bunun olacağını tahmin etmiyorum-etmiyorsun dimi? gerçi nerden okuyacaksında 'evet' diyeceksin.
niye yaptın lan niye beni üzdün-üzdünüz hiç mi aklına gelmedim? 'yapmamam lazım diyemedin mi?' benim kadar cesur olamadın mı? 'ben senin için demiştim' olamazsın çünkü benim kadar cesur değilsin benim kadar kafan atınca deliremezsin benim kadar gidemezsin olayın üzerine. ben seni yalnız bırakmamıştım 'gel yanıma oralar da tek başına durma demiştim'
sen üzülme ben üzülürüm senin yerine derim zamanı gelince. sen ağlama ben ağlarım seni yerine yalnızken ağlaması daha kolay ben yalnızım sen değilsin...
hadi şimdi duruyorum önünüzde birer tekme vurun da düşeyim yere bakayim ne kadar cesaretiniz var...
