Saat 2 gibi aniden uyandım yine hiç sebepsiz, kaç saat geçti, uyuyamıyorum.
Aylardır gece aniden uyanıp uzun bir süre uyayamamak beni çok fazla zorlamaya başladı, özellikle bu aralar inanılmaz yorgun ve bitkinim bu sebepten, bir de üstüne bu lanet sıcaklar eklenince suratım beş karış gezmeye başladım gün boyu.
Beni doğru düzgün tanımayan insanlar bile bu ara kenara çekip böyle değildin sen, neyin var diye sormaya başladı, neşem kayıp yine.
Sürekli zihnimi, kalbimi meşgul edişini söylememe gerek yok, enerjimin çoğu da buna gidiyor sanırım, bazen kendime bir sus artık ulan derken buluyorum kendimi. Bazen de herhangi bir anda herhangi bir anıyla zihnimde dönüyor bir çok şey. O kadar çok anı, o kadar çok an biriktirmişiz ki, sonu asla gelmiyor.
bir yerlerde bir yazı okumuştum,
eğer bir kişiyi yoğun şekilde düşünüyorsanız, bunun sebebi o kişinin de sizi düşünüyor olmasıdır minvalinde, önce gülüp geçmiştim ama bazen doğru mu acaba lan, diye sorguluyorum. Tek açıklaması buymuş gibi geliyor. Eğer doğru değilse, takıntılı bir deli olduğumu düşünmeye başlayacağım yakında, çok az kaldı.
bazı günler dertleşmeyi özlüyorum, o gün neye sinirlenip kızdıysak birbirimize içimizi döküşlerimizi,
bazen sarılmayı özlüyorum, çoğu zaman birlikte uyumayı, yanında ruhen dinlenmeyi.
bazı günler güzel anılarımızı hatırlayıp gülümsüyorum, temas bağımlısı hallerimizi, birlikte saçmaladığımız komik hallerimizi, bazen de uzak da olsak bütün bir ruh oluşumuzu hissetmeyi özlüyorum.
ama sonra son zamanlarımız aklıma geliyor, hissettiklerim, duyduklarım, şoktan şoka girişlerim, aldığım yaralar, aylarca kendimi ayakta tutmaya zorladığım zamanlarım. bütün neşem kayboluyor, ağır bir hüzün çöküyor üzerime. kalbimin tüm kırıklarını yeniden hatırlıyorum.
Dünyanın renginin solması diye bir şey varmış mesela, düzelmiyor. işin kötüsü bundan sonra böyle deyip kabullendim.
Psikoloğumla da uzun zamandır seanslara ara verdik, arada bir halimi hattımı sormak için yazıyor sağolsun, çok iyiyim deyip kapatıyorum konuyu. Ona da enerjim yok.
Çünkü bazı şeyler ne kadar zaman geçerse geçsin, geçmiyor, hâlâ savunuyorum bunu.
Yine çenem düştü, arada bir dökülüyorum böyle işte.
Gece gece konu yine nerelere geldi, iyi mi..
