yok. uzun zamandır da olmadı. pazar günü en nefret ettiğim takım hak etmediği kesin olan bir şampiyonluk alırsa daha da mutsuz olacağım. ama bu konuyu anlamam gerekiyor. hayat sana gıcıklık yapabilir, bundan vazgeçmeyebilir ve hiçbir çözüm olmayabilir. bunu kabul edersem en azından pozitif bir şeyler hissederim biraz da olsa. yoksa mutlu olacağıma inanmıyorum. en iyisi hayal kurmamaya ve beklentiye girmemeye devam etmek olacak. zaten kimsenin de umurunda değilim ailem dışında, zorlamanın anlamı yok.
