Ne yaparsanız yapın, ne kadar çabalarsanız çabalayın peşinizi bırakmayacak bir gerçek. gün boyunca hissettikleriniz, hesap verdikleriniz, kendinizi yetersiz hissettikleriniz babanızın siz yedi yasındayken düşündükleriyle aynı olacak.
Artık bu gerçeği kabullenerek yaşıyorum. Bunun ferahlığıyla ama ben bu hayat için mi bunlardan vazgeçtim demiyorum.
insanların fütursuz saldırılarına göğüs geriyorum. Sessizce kafa sallayıp onaylıyorum.
Bir yerden sonra çabalamak yetmiyor. Kabullenmek gerekiyor.
