gecenin sessizliğinde, herkes uykudayken, boş sokaklara bakıp sessizliği dinlerken, içteki canavar yatışmışken insana kapılıp gitme ya da çekip gitme isteği verircesine dumanı yükselen... o sırada chester bennington '' in the end, it doesn't even matter / sonunda hiçbir şey için fark etmedi '' der ve neden bu saçmalığa kurban edildiğimi sorgularım.
