Annelerin hep hayatlarında olsun istedikleri komşudur.
Peki nedir bu kültür seviyesinin kriteri? Mesela annem nam'ı diğer Bahtışen #4656204 öyle çat kapı gelen, geldimi gitmeyen, çoluğu çocuğu toplayan, hatta çocuğu olan komşu istemez. Bu sebeptendir ki bizim yıllarca hiç komşumuz olmadı. Anahtarımı evde unuttuğumda dışarıda bi taraflarım titreyerek beklemek yerine teklifsiz girip oturabileceğim, evde şeker kalmadığında elimde fincanla kapısını tıklatabileceğim bir komşu... bir hatçe teyze, bir nuriyaanım...
Evet bu kültür seviyesine uygun komşu muhabbeti genelde çalışan annelerde olur, çalışan, üniversite mezunu insan kültürlüdür şeklinde bir inanış vardır onlarda. Eğitimin yeri çok ayrı ama üniversite mezunu olup ağzını açtığı anda kendini rezil eden tipler bilirim.
Neyse konuyu saptırdım yine...
Şimdi nedir bu kültür seviyesi durumları... pardon sormuştum dimi yukarda.
Bi kere gelmeden telefon açacak, karşı komşu ise çocuk göndersin "Bahtışen teyzeeaa müsaitsen annem sana geliceeak"... olmadı çocuk gönderemez, çünkü çocuğu olanlar başlıkta geçen hedef kitleye uymuyor.
Neyse canım arasın işte uygun musun diye. Burada önemli olan çat kapı gelmemesi, istiyosa güvercin yollasın, duman yöntemi olmaz ama... titiz de olmalı çünkü bu ideal ve kültürlü komşu.
Ondan sonra arada jestler yaparsa fena olmaz. Mesela bi geldiğinde tabağa 4 dilim kek koyup getirsin... (dilim sayısı dikkate alınmamalıdır, örnek amaçlı yazılmıştır)
Dedikoduyu öyle dozunda ve çaktırmadan yapıcak ki, sanki dedikodu değil de fikir alışverişi var sanıcak kulak misafiri olan birisi. Gerçi kadınlar genelde dedikodu yapmazlar, zaten fikir alışverişidir onlar.*
Süperman olmalı yeri gelince;
"geçen mehtap ablanla bize yaprak sarıyoruz, ay yaprak bitmesin mi... hemen koştu evinden bir sarımlık* yaprak getirdi"
Yaa yaa, bir mehtap kolay yetişmiyor.
Günde 3 kere arayıp her seferinde minimum yarım saat konuşan annem artık beni aramıyor. Ben ararsam konuşuyoruz işte.
