bizde devletten ve aile büyüklerinden sevişme izni almak olarak tanımlanabilir. bir de evlilik kriterleri vardır. bir kere erkeğin de kızın da parası olmalı, her iki tarafında ortak beklentisi budur. bir de erkek için evlenilecek kız ayrımı vardır ki çoğunlukla bunu anneler belirler. kolay kolay kimse gerçekten istediği ve mutlu olduğu insanla evlenemez.
halbuki evlilik hayat arkadaşlığıdır. iki insanın ortak hayatıdır. sağlıklı bireylerin sağlıklı bireyler yetiştirmesini sağlayan bir kurumdur. ancak toplumumuzun evlilik üzerinde kurduğu baskı kurumun çuvallamasına neden olmaktadır. aileler hataı boka çevirir. erkek bir iki sevişir sonra sıkılır, sözüm ona heyecan aramaya başlar, kadın sırtını bir erkeğe dayamış olur, kocasından bulamadığı ilgiyi çocuklarından arar ki artık kadın da dışarda aramaya başlamıştır o ilgiyi.
ne bileyim türkiye'de evlilik zerre romantizm içermeyen çok boktan bir şeydir.
