1448.
-
oyunlar oynadım,rüyalar gördüm.
bir düş kurdum yokluğuma,yokluğuna,
en anlamsız hasretlerle kucaklaştım.
büyüdüm.
yok olmayı öğrendikçe büyüdüm.
her söylemde bir iz bıraktım,
şimdi daha sarhoşum.
zaman geçerken,
geride bıraktıklarımız
kırıntılarmış
bize kalan,
iki kişilik oyunların,
yardımcı figüranlığını
yapmakmış.
memleketmiş özlemin manası
sevgi ise özlemlerle kucaklaşmak.
her ne zaman özlem ile sarılsam
hayata, hata yapmakmış.
yaşamak hata yapmakmış...
şimdi korkuyorum
bu ne ilk ne son korkum.
