"sevgili halkım. hakkınızın yenmesine müsade edemezdim, etmedim.
göz yumamazdım, yummadım.
eziyetlere, haksız, hukuksuz, adaletsiz bir düzene karşı susup, dilsiz şeytan olamazdım, olmadım.
milyonlarca göçmen edinip de, sizin ikinci sınıf vatandaş olmanıza susamazdım, susmadım.
evlatlarımız işsiz, güçsüz, hayata tutunmaya çalışırken, onların, sizin hakkınızı yemesine müsade edemezdim, etmedim.
çocuklarımızın yatağa aç girmesine, esnafımın borç içinde olmasına, çiftçimin toprağa, üretime küsmesine gönlüm razı gelemezdi, gelmedi.
hakkari'den edirne'ye, sinop'tan hatay'a, hepimiz bir aileyiz. koskoca bir ailenin birbirlerine düşürülmesine müsade edemezdim, etmedim.
her gün, her şeye zam gelirken, benim halkımın belinin bükülmesine, dolabının boş olmasına gönlüm razı gelemezdi, gelmedi.
ben bir kardeşiniz, bir dostunuz, bir evladınız, bir amcanız, her şeyden önce bu toprakların bir insanı olarak, her zaman, hakkınız için, hukukunuz için, kimse sizi ezmesin, birbirinize küsmeyesiniz diye, bolluk bereket içinde, huzur içinde yaşayın diye mücadele verdim.."
sen elinden geleni yaptın dedem. için rahat, vicdanın rahat. ama gel gör ki halkın yarısından çoğu eşşouleşşekk. yapacak bir şey yok..
