5. nesil yazar. Tanım bu, başka bir şey yok. Yazar işte.
Son yazısını okumasaydım hissederek buraya bir şeyler yazacaktım ve ona yardımcı olacak bir şeyler söyleyecektim. Yeter ki ağlamasın diye. Ama artık hissetmeden yazıyorum... Sadece yardımcı olsun diye.
Eğer insan kendi ürününü kendisinin üzerine çıkarıp görünürde kendi değerini hesaba katmazsa, yine de her şeyi dengeleyen ve dengelemekten de fazlasını yapan baba sevgisini ve baba gururunun övgüsünü alır. insan ne yaparsa yapsın, sonuçta düşünceleri tek bir noktada kilitlenir kalır ve o da kendi yarattığı Tanrı' dır. Farkına varılmaz ama galip gelen bu duygu Tanrı' yı etkilemez bile. Sadece insanın düşüncelerini değiştirir. Sonunda da insan o aşağılanma duygusuna karşı üstünlük kazanır. Baba sevgisi ne vardır ne de var edilmiştir. Tek bir şey vardır gerçek olarak. O da geçmiş. Geçmişe olan saygıdır... Ama bu duygu Tanrı inancı gibi geri de kalır. insanoğlu... Sadece kendi bencilliğinden dolayı sevgiyi ister kaptan. Başka bir şey değildir bu. Hiçbir şey de üzülmeye değmez...
