4.
-
istibdat son bulur. Ötesi mühim değil, çaresine bakarız.
Zart zurta tahammülüm yok, milletin başına geçip millete parmak sallayana tahammülüm yok, milletin malını babasının malı tarumar edene tahammülüm yok, hırsıza yolsuza hiç tahammülüm yok.
ilk sözümüz de son sözümüz de (bkz: kahrolsun istibdat yaşasın hürriyet)tir.
işte o kadar...
