BM'nin 2021 yılı insani gelişmişlik endeksine göre,Şili dünyada 42'nci sırada yer alıyor,Türkiye ise 48'inci sırada.insani gelişme endeksi hesaplanırken beklenen yaşam süresi, eğitim ve ekonomik refah seviyesi dikkate alınıyor. Bu açıdan Şili ve Türkiye,birbirine yakın ülkeler.
Şili de bir yaz okulun da eğitim görürseniz,aşağida ki sözleri sıksık duyacaksınız.
"Bu ülkede çok sık deprem olur. Siz buradayken de deprem olabilir, sakın korkmayın. Deprem olursa bulunduğunuz binayı terk etmeyin, binalar güvenlidir, asla yıkılmaz."
Konu depreme hazırlık ve mücadeleye geldiğinde,iki ülkenin arasındaki fark epey açılıyor.Şili'de deprem,artık "felaket" anlamına gelmiyor,en şiddetli depremlerde bile büyük can kayıpları yaşanmıyor.Türkiye'de ise hiçbir kelime, depremin yol açtığı yıkımı tanımlamaya yetmiyor.
Şili'nin boylu boyunca uzandığı Pasifik kıyıları, Güney Amerika'nın en aktif deprem bölgesini oluşturuyor. Bu bölge, "ateş çemberi" olarak adlandırılan, dünyadaki depremlerin yüzde 90'ından fazlasının gerçekleştiği Pasifik Deprem Kuşağı'nda yer alıyor.
1960, sadece sismoloji tarihi açısından değil, Şili'de bir "deprem kültürü" oluşması açısından da dönüm noktası oldu. Deprem kültürü, "depremle beraber yaşamayı" öğrenmek, yani depreme dayanıklı binalar yapmak, deprem anında ve sonrasında yapılacaklar için hazırlı olmak gibi
Şili'de ise 1928'de meydana gelen 7,6 büyüklüğündeki Talca merkezli depremin ardından, 1929'da "depremin risklerini en aza indirmeyi" hedefleyen bir yasa tasarısı hazırlandı. 1930-1931 arasında inşaat ve Kentleşme Yasası (OGCU) adıyla yasalaşan tasarı, 1936'da son halini aldı.
1973'ten bu yana Şili'de gerçekleşen 7'nin üzerinde büyüklüğe sahip yirmiye yakın depremin hiçbirinde ölü sayısı tek haneli rakamları geçmemişti.
M Afet Riskini Azaltma Ofisi'nin (UNDRR) 2011 tarihli bir raporuna göre, Şili'de 2010'daki Maule Depremi'nde binaların sağlam ve toplumun depreme hazırlıklı olması, on binlerce can kaybını önledi.
Benzer bir altyapıdan yoksun olan Haiti'de, aynı yıl gerçekleşen 7 büyüklüğündeki depremde başkent Port-au-Prince'in yüzde 70'i yerle bir olmuş, 230 bin kişi hayatını kaybetmişti.
