boşalan bir zemberek gibi uçurumun kıyısında
gündüzden uyanmak bir yağmurunki gibi ıssızlığa
serseri rüyalara susayıp peşisıra
gökyüzüne doğru düşmek isterdim
bütünledim geçen gün kendimi paramparça bir aynada
kendi kendime dikendim oysa
hiçte olsam hiçte kalırdım
bilinmek istemezdim
bu yüzden geçen gün kendimi yendim de
cesedimin başında otopsilendim
hiç oyuncağı eksilmesin ruhumun
kapkara kirden arınsın bu güzel oyun
savaşın ortasında unutulmuş bir çocuğun
gözleriyle gerçeği içmek isterdim
gece gibi zifir
gece gibi sahipsiz
gece gibi filtresiz bir zehre tüm hücrelerimi açmak
sayın yazgının zillerini çalıp kaçmak isterdim
boşalan bir zemberek gibi uçurumun kıyısında
gündüzden uyanmak bir yağmurunki gibi ıssızlığa
serseri rüyalara susayıp peşisıra
gökyüzüne doğru düşmek isterdim