Aslında tamamen insanın kafasında olan bir şey. Duygusallık denen illet yakanızı bir an bırakıp mantık çercevesinde bir şeyler ölçüp biçtiğinizde başarabiliyorsunuz. "Bu kişi bana zarar veriyor. Hayatımda olmamalı." ilk bunu kabul edip köşeye çekilip daha sonra hislerin sönmesine müsade etmek gerekiyor. Zaten çoğu duygusal oldukça yoğun da olsa suni olabiliyor. Bir bakıyorsun hayalini kurmaktan kaçındığın şey seni artık ilgilendirmiyor.
insan bence bazı konularda bencil olmalı. Yoksa gerçekten kendine değer vermez ve değer görmez. Ben çok sık yapıyorum bunu. Bir anda öyle keskin çıkarıyorum ki eğer beni ileri de daha üzeceği sezisine kapılmışsam. Asla kendimi ama olmaz ama düzelir vs lerle kandırmıyorum. En sevdiğim huylarımdan biri hihihiihihi.
