Keşke o yolculuğun sonunda mahkumların eline kâğıt kalem verilseydi de o anki hislerini yazsaydılar ama dürüstçe...
Darağacına yürüyenler için kahramanlık hikâyeleri anlatıldı yıllarca. Oysa, az sonra boğularak öleceğini bilen o insanın boynuna ilmek geçirilirken yaşadığı korku ve idam sehpasına tekme atılırken yaşadığı acı hep es geçildi.
17 yaşında, 24 yaşında, 62 yaşında (başbakanken), idama yürüyen insanlar oldu bu ülkede. Suçları idam olmamalıydı.
